..και έτρωγαν με ήσυχη συνείδηση οι καλόγεροι του μεσαίωνα
Σε κάθε δημόσια ή άλλη συζήτηση που γίνεται και αφορά την τραγική οικονομική κατάσταση της Ελληνικής Κοινότητας Τορόντο (ΕΚΤ), το πρώτο που επισημαίνεται εξ αρχής και με έμφαση από την πλευρά της σημερινής διοίκησης, των περί αυτής κινούμενων «αστέρων» καθώς και των «μονίμων εφέδρων» πλέον, είναι πως όλη αυτή η άβολη κατάσταση είναι αποτέλεσμα της κακοδιαχείρισης των διοικήσεων 2000 έως 2010, που είχαν για πρόεδρο το ίδιο πρόσωπο.
Και ναι αυτό δεν είναι ψέμα. Όμως ας δούμε ποιοι είναι οι σημερινοί “μπροστάρηδες” του αγώνα επιβίωσης του οργανισμού και τι ρόλο έπαιξαν στα χρόνια
της «κακοδιαχείρισης».
Η ένοχη σιωπή και η οσμή απόκρυψης
Η συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς, υποστήριξαν με θέρμη την υπερφίαλη ιδέα ανέγερσης του νέου πανάκριβου πολιτιστικού κέντρου και «προσπέρασαν» την όποια κακοδιαχείριση συνέβαινε, μέχρι εκεί που δεν τους έπαιρνε άλλο.
Κάποιοι δε, που σήμερα δείχνουν με το δάχτυλο ως φταίχτες του σημερινού οικονομικού αδιεξόδου τους “προηγούμενους”, τελείως μα τελείως τυχαία, υπήρξαν και αυτοί μέλη του Δ.Σ. των ίδιων διοικήσεων που κατηγορούν σήμερα και μάλιστα ορισμένοι είχαν παράλληλα και αυτή την ιδιότητα του δημοσιογράφου, που με τα γραφόμενα τους κατεύθυναν την ομογένεια, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι.
Όλο αυτό το διάστημα της κακοδιαχείρισης, δεν έβγαζαν άχνα και κανείς τους δεν τόλμησε να σηκώσει ανάστημα μπροστά στον τότε “ισχυρό” πρόεδρο και να εκφέρει έστω
την παραμικρή ένσταση. Για μια δεκαετία στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου μόνο το YES SIR ακουγόταν και στις γενικές συνελεύσεις σήκωναν το χεράκι τους να ψηφίσουν, όταν τ’ αφεντικό το επέτρεπε.
Κάπως έτσι όμως χειραγώγησαν και τον απλό κόσμο να πει το ΝΑΙ στο χαρακίρι του αστικού οργανισμού. Το απλό μέλος, του οποίου η ενημέρωση ήταν πολύ γενική και κατευθυνόμενη, βλέποντας τους 36 του ΔΣ ως μια γροθιά να υπερασπίζονται ακόμη και τις λανθασμένες αποφάσεις του προέδρου και τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ από δίπλα να τον αποθεώνουν, έπεσε στην παγίδα.
Διότι για τέτοιες κακοδιαχειρίσεις απαραίτητα χρειάζεται ένα άλλοθι αλλά και να υπάρχει μια ασπίδα προστασίας των εμπλεκομένων απέναντι στα βέλη της δικαιοσύνης, όταν κάτι πάει στραβά, όπως και πήγε.
Η υπερψήφιση δε, της λανθασμένης απόφασης του τότε ΔΣ να προχωρήσουν οι ερανικές και άλλες προσπάθειες, από τριακόσια μέλη μιας γενικής συνέλευσης υπερήλικων, ήταν υπεραρκετή για να χρησιμοποιείται από τότε μέχρι σήμερα ως ισχυρό τους άλλοθι.
Ας έρθουμε όμως και σε όσους δεν υπήρξαν μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων της περιόδου 2000-2010 και στεκόντουσαν απέναντι στις “διοικήσεις της δεκαετίας” με αντιπολιτευτική διάθεση.
Τι έκαναν μετά την έρευνα και την έκδοση του πορίσματος «Γιάννη Δάγωνα», η οποία έχει καταγεγραμμένες ακόμη και κάποιες γκρίζες διαπραγματεύσεις, οι οποίες για να διαλευκανθούν θα χρειαζόντουσαν την έμπειρη ματιά ενός δικαστή και όχι την “αδιάφορη” των “αρίστων” της ΕΚΤ;
Έπραξαν λοιπόν το χειρότερο που μπορούσαν να πράξουν, ώστε από τότε μέχρι και σήμερα να έχει πληγεί βάναυσα η αξιοπιστία της ΕΚΤ. Για να μη χρησιμοποιήσω την ορολογία που αρμόζει σε μια τέτοια στάση, θα πω επιεικώς πως ... «δεν έδωσαν συνέχεια».
Θέλετε να μάθετε ποιο ήταν το γελοίο επιχείρημά τους, προς στα μέλη της ΕΚΤ, για να μη προχωρήσει η υπόθεση στα δικαστήρια; Το δήθεν υψηλό κόστος που μπορεί να ξεπερνούσε και τις 100 χιλιάδες δολάρια.
Δηλαδή ενώ ο οργανισμός, αποδεδειγμένα είχε ζημιωθεί περίπου $14.000.000, προβληματιζόντουσαν αν το χρέος θα γινόταν στη χειρότερη περίπτωση $14.100.000, προκειμένου ν’ αποδοθούν συγκεκριμένες ευθύνες και ορισμένα μέλη των διοικήσεων ίσως ν’ αναλάμβαναν και μέρος του σημερινού
χρέους.
Από την άλλη, είναι ολοφάνερο πως μια παραπομπή της υπόθεσης στα δικαστήρια ήταν σχεδόν αδύνατον να γίνει, αφού όλοι οι αναμεμιγμένοι με τον έναν ή άλλο τρόπο στα κοινά της “Αστικής Κοινότητας” είναι δεμένοι με ισχυρούς συγγενικούς ή φιλικούς ή ιδεολογικούς ή επιχειρηματικούς ή πολιτικούς δεσμούς.
Άρα ποιος να τολμήσει να ζητήσει ευθύνες και από ποιον. Άσε που μια τέτοια δικαστική εκκρεμότητα θα ήταν και η αιτία να είχε στερηθεί η ομογένεια έναν ακόμη βουλευτή, αλλά και ένα δικαστικό λειτουργό, ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι δόξασαν και με το παραπάνω την ΕΚΤ. Αυτό που το πας.
Τα επικοινωνιακά σφάλματα και η βεντέτα
Βέβαια ο σημερινός πρόεδρος που τότε δεν θεωρούσε οικονομικά συμφέρουσα ενέργεια το να εμπλακεί η ΕΚΤ σε ένα δικαστικό αγώνα, αν και θα είχε το δίκιο με το μέρος της, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να την εμπλέξει από τον Οκτώβριο του 2017 σε μια δικαστική περιπέτεια με την Αρχιεπισκοπή Καναδά και μάλιστα δημοσιοποιώντας, με τρόπο απαράδεκτο και εκβιαστικό, την ομογενειακή διαφορά, σε ΜΜΕ παν-καναδικής εμβέλειας.
Βέβαια ο καλός «Έλληνας και χριστιανός» όπως αποκαλεί τον εαυτό του κ. Γιάννης Φαναράς έχει βγει πάλι μπροστά και ικετεύει να επιλυθούν οι διαφορές ΕΚΤ και Αρχιεπισκοπής, ώστε να μη χρειαστεί να φτάσουν στα δικαστήρια. Καλά δεν τον ενημέρωσε κανείς τον άνθρωπο ότι εδώ και 3.5 χρόνια η ΕΚΤ πρώτη μήνυσε τον κ. Σωτήριο και την Αρχιεπισκοπή;
Υποκριτικά λοιπόν ζητά να μη φτάσουν οι δυο οργανισμοί στα δικαστήρια, ενώ γνωρίζει πως ήδη έχουν αρχίσει να εκδίδονται οι πρώτες αποφάσεις και η ΕΚΤ καλείται να πληρώσει κάποιες πρώτες χιλιάδες δολάρια για τα δικαστικά έξοδα.
Αναρωτιέμαι λοιπόν αν ο “διαμεσολαβητής” κ. Φαναράς είναι εκτός τόπου και χρόνου ή αυτά που λέει αποτελούν τακτική και μέρος της αποτυχημένης διαμεσολάβησής του, η οποία ολοφάνερα μπατάρει από την μια πλευρά.
Ισχυρίζεται επίσης πως «τα νέα παιδιά βλέπουν τι γίνεται με τις φαγωμάρες και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ».
Απορώ μετά την ομολογία του αυτή, πώς δεν του περνάει καθόλου από το μυαλό πως τα νέα παιδιά σίγουρα είναι δυσαρεστημένα από τους λανθασμένους χειρισμούς και τα επικοινωνιακά σφάλματα που γίνονται από
την μεριά του “αστικού οργανισμού”.
Αλλιώς θα έπρεπε να ήταν όλα “ζαβά” να εντοπίζουν το φταίξιμο στην Αρχιεπισκοπή, αλλά να γυρνούν την πλάτη στην ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ. Όμως τα νέα παιδιά είναι μια χαρά. Οι σκουριασμένες κεραίες ορισμένων δεν πιάνουν τα σήματά τους.
Επειδή μίλησα για την δημόσια τοποθέτηση του ενός εκ των δυο «εφέδρων», θα ήθελα ν’ αναφερθώ και στην τοποθέτηση του πρώην προέδρου του Οργανισμού γιατρού Τάσου Καραντώνη. Μέσα σε μια περιεκτική πρόταση φανέρωσε με ρεαλισμό όλη την πραγματικότητα που επικρατεί και που πρέπει να οδηγηθεί η διαφορά για να επιλυθεί.
«Εγώ ως πρώην πρόεδρος και παλαίμαχος της ΕΚΤ είχαμε διαφωνίες με τον τότε Θεοφιλέστατο και σημερινό Αρχιεπίσκοπο, αλλά πάντοτε βρίσκαμε λύσεις. Ελπίζω πως και σήμερα δεν είναι αργά αν καθίσουμε στο τραπέζι να βρούμε μια λύση η οποία θα είναι για το καλό της Εκκλησίας, του Ελληνισμού, της Ομογένειας και των παιδιών μας», είπε λακωνικά, φανερώνοντας τόσο την εμπειρία του όσο και την σοφία που έχει αποκτήσει με την πάροδο των χρόνων.
Οι «σωτήρες», οι υπερβολές τους και ο Σωτήριος
Η κόντρα των ΔΣ της ΕΚΤ, με τον επικεφαλής της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στον Καναδά, κρατάει πολλά χρόνια, όμως τα τελευταία έχει εξελιχθεί σε προσωπική βεντέτα του σύντεκνου Αντώνη.
Θυμάμαι το ‘89 που ήρθα στον Καναδά είχα δεν είχα μια εβδομάδα, με πλησίασαν δυο-τρεις ομογενείς, να υπογράψω κάποιο ψήφισμα με το οποίο θα ζητούσαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να διώξει τον Σωτήριο από τον Καναδά.
Δεν είχα ακόμη πάρει χαμπάρι τι παιζόταν αφού δεν είχα προλάβει να ενημερωθώ από τους δικούς μου ανθρώπους, ούτε για την ύπαρξη Ελληνικής Κοινότητας Τορόντο, ούτε για την ύπαρξη Επισκοπής. Έτσι χάρη σε αυτούς τους ομογενείς έμαθα από τις πρώτες μέρες τόσο για την ύπαρξη των δύο Οργανισμών όσο και για την κόντρα τους.
Αφού λοιπόν πρώτα μου περιέγραψαν τι εστί Σωτήριος «στολίζοντας» τον, ώστε να καταλάβω περί ποιου πρόκειται, μου έδωσαν μια κόλλα χαρτί να γράψω τα στοιχεία μου.
Τότε μου ήρθε να τους ρωτήσω «Τώρα θα πρέπει να εμπιστευτώ αυτά που μου λέτε για τον Σωτήριο μια και δεν τον γνωρίζω, αλλά και δεν έχω λόγο ν’ αμφισβητήσω την πρόθεση σας να τον αντικαταστήσετε με έναν άλλο που να έχει περισσότερα στοιχεία πνευματικού ηγέτη, όπως ισχυρίζεστε. Αν είναι έτσι που τα λέτε να υπογράψω, αλλά μήπως γνωρίζετε να μου πείτε ποιος θα είναι ο αντικαταστάτης του»;
Mε κοίταξαν με απορία και μου είπαν. «Καλά ρε πατριώτη, ακόμη δεν στείλαμε τις υπογραφές στον Πατριάρχη πως να γνωρίζουμε ποιον θα μας στείλει»;
Θυμάμαι η απάντηση μου δεν τους καλάρεσε. «Αν υποθέσουμε πως το Πατριαρχείο σας στέλνει κάποιον άλλον και στην πορεία δείτε πως δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που έχετε τώρα στο νου σας, γιατί τότε να έχω υπογράψει, ακόμη και με τις πιθανότητες μοιρασμένες, να τον αντικαταστήσει κάποιος άλλος, λιγότερο ικανός ή πνευματικός από ό,τι είναι ο Σωτήριος».
Μου τράβηξαν το χαρτί από τα χέρια. «Καλά καταλάβαμε ... εσύ θέλεις να στον φέρουμε τον καινούργιο να τον δεις πρώτα», μου απάντησαν ειρωνικά και απομακρύνθηκαν.
Η προσωπική αυτή εμπειρία δείχνει την νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης που διακατέχει ορισμένα μέλη του οργανισμού.
Έχω την αίσθηση ότι στους κόλπους του «αστικού οργανισμού», που όμως είναι καταγεγραμμένος στα μητρώα του κράτους ως θρησκευτικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός, τα περισσότερα από τα μέλη είναι αγνοί εθελοντές, οικογενειάρχες, φιλήσυχοι ομογενείς.
Όμως ένας μικρός αριθμός, ας πούμε οι πιο «ζωηροί», διακατέχονται από μια τάση υπερβολής και υπεροψίας.
Με απλά λόγια έχουν καβαλήσει το καλάμι και δεν λένε να κατέβουν. Η κόντρα αυτή ήταν και είναι τεχνητή και την προκαλούν οι «ζωηροί» στα πλαίσια ενός παιχνιδιού εξουσίας θα έλεγα. Κάποιες δε από τις πιο τρανταχτές υπερβολές που διαδίδουν είναι:
ΥΠΕΡΒΟΛΗ 1η. Διαδίδουν πως η ΕΚΤ έχει ιδρυθεί το 1909 ενώ στην πραγματικότητα είχε ιδρυθεί το 1953.
Το 1909, αποδεδειγμένα πλέον, ιδρύθηκε μόνο μια ομογενειακή κοινότητα, με την ονομασία «Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Αγίου Γεωργίου» και η οποία συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα και να προσφέρει υπηρεσίες θρησκευτικές, εκπαιδευτικές και πολιτιστικές στα μέλη της.
Μέχρι το 1953 ήταν η ΜΟΝΑΔΙΚΗ Κοινότητα στο Τορόντο. Ωστόσο ορισμένα μέλη θέλησαν ν’ αποσπαστούν από το σώμα της πρώτης και να δημιουργήσουν ακόμα μια
κοινότητα. Θεμιτό και όχι σπάνιο αυτό που συνέβη. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν και οι επόμενες.
Όμως αυτό δεν θα έπρεπε να ήταν ο λόγος όλες οι επόμενες να διεκδικήσουν
ως ημερομηνία ίδρυσής τους, το 1909 ή το 1953. Θα λέγαμε όσοι το προέβαλαν αυτό ως επιχείρημα πως είναι για τα σίδερα.
ΥΠΕΡΒΟΛΗ 2η. Διαδίδουν πως η ΕΚΤ αντιπροσωπεύει 150.000 ομογενείς κι ας κατοικούν στο Τορόντο, σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία του Καναδά, μόνο 57.420.
Αυτό που δεν μας εξηγούν όλα αυτά τα χρόνια είναι, πώς με το έτσι θέλω αντιπροσωπεύουν ακόμη και χιλιάδες ομογενείς που είναι μέλη άλλων Ελληνορθοδόξων Κοινοτήτων του Τορόντο πχ. Αγίου Γεωργίου, Αγίου Νικολάου, Αγίων Πάντων, Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Μεταμόρφωσης;
Ακόμη και εκείνους τους ομογενείς που δεν θέλουν ν’ ανήκουν πουθενά, δεν έχει καμία Κοινότητα Ορθόδοξη ή Αστική το δικαίωμα να τους αντιπροσωπεύει, πάρα την θέληση τους.
Αλλά και να θέλω να συμμεριστώ αυτή την υπερβολή των “αστέρων”, οι αριθμοί και πάλι τους εκθέτουν δραματικά.
Αν δεχτούμε λοιπόν πως η ΕΚΤ αντιπροσωπεύει 150.000 ομογενείς, όπως ψευδώς διαδίδεται, το ελαχιστότατο 1% να είχε ορίσει στο καταστατικό της ως κατώτατο αριθμό
απαρτίας σε μια Γενική Συνέλευση, θα έπρεπε να είναι τα 1500 μέλη και όχι τα 100 μέλη όπως αναγράφεται σήμερα και αυτό από μόνο του αποτελεί φανερή και επικίνδυνη
υποβάθμιση της Γενικής Συνέλευσης και του Οργανισμού.
Ο κ. Φαναράς καλό θα ήταν από τώρα να διευκρινίσει αν τα 2/3 ενός υποτυπώδους εκατονταμελούς σώματος θα αποφασίσει για το αν πουληθεί έστω μια εκκλησία, σε περίπτωση που δεν συγκεντρωθεί το επιθυμητό ποσό από τον έρανο.
Δηλαδή οι σύμβουλοι, οι οικογένειες τους και κάνα δύο φίλοι τους, θα έχουν τον τελευταίο λόγο, για ένα τέτοιο ζήτημα που αγγίζει τα όρια της προσβολής του θρησκευτικού και πολιτιστικού συναισθήματος της ομογένειας του Καναδά;
ΥΠΕΡΒΟΛΗ 3η. Διαδίδουν πως η περιουσία της ΕΚΤ είναι 50 εκατομμύρια, αν και στους ισολογισμούς οι ορκωτοί λογιστές την καταγράφουν από 13 έως 20 εκατομμύρια. Τα ποσά αυτά βέβαια είναι για να τα λέμε μεταξύ μας, αφού πάρα έξω η κοινοτική περιουσία εχει πολύ μικρότερη αξία.
Όπως έχω γράψει ξανά, για έναν επιχειρηματία, όλη αυτή η περιουσία συρρικνώνεται στην αξία μόνο των οικοπέδων και ούτε δολάριο παραπάνω, δηλαδή 6-7 εκατομμύρια,
σύμφωνα με τον ισολογισμό του 2020 της ΕΚΤ.
ΥΠΕΡΒΟΛΗ 4η. Για να συσπειρώσουν, φανατίζοντας το ολιγάριθμο πλέον κοινό τους, ισχυρίζονται ότι για όλη αυτή την καταστροφή που βρήκε την ΕΚΤ φταίει ΜΟΝΟ ο Αρχιεπίσκοπος, λες και αυτός τους είπε να πάνε να φεσώσουν τον οργανισμό.
Κυρίως όμως τους ενοχλεί ότι γύρω και δίπλα στην Εκκλησία του Καναδά στέκονται επιφανείς ομογενείς και μεγάλοι δωρητές. Βέβαια οι “αστέρες” αποδίδουν αυτή την προτίμηση στην Εκκλησία
αποκλειστικά στο ότι ο Αρχιεπίσκοπος δήθεν τους «πουλάει παράδεισο».
Όμως αν αναλογιστούμε πως εδώ και δεκαετίες ένα σεβαστό ποσό των εσόδων της ΕΚΤ προέρχονταν όχι μόνο από την «μεταπώληση» του κεριού, αλλά ακόμη και από αυτά τα Θεία Μυστήρια που γίνονται στους 4 Ιερούς Ναούς της, θα τολμούσα να πω ότι άλλος λίγο άλλος περισσότερο όλοι μας υπερβάλουμε κάπου κάπου, αλλά να υπερβάλουν και οι «μεταπωλητές του παραδείσου» και αυτοί που έχουν στήσει γραφείο τελετών, μέσα στο Πολυμενάκειο
Πολιτιστικό Κέντρο είναι κομματάκι ξεφτίλα.
Θα μου πουν κάποιοι που θυμούνται, στα χρόνια της κρίσης είχε στηθεί και ταξιδιωτικό γραφείο.
ΥΠΕΡΒΟΛΗ 5η. Έχουν την απαίτηση, (δεν το λένε απλά το δείχνουν), να υπάρχει από την Αρχιεπισκοπή, άλλο καθεστώς αντιμετώπισης της “Αστικής Κοινότητας” από ότι ισχύει για όλες τις άλλες. Με άλλα λόγια, όλες οι ελληνορθόδοξες και μη Κοινότητες του Καναδά ας
πληρώνουν στην Αρχιεπισκοπή κάθε χρόνο το χρηματικό ποσό που τους αναλογεί, αρκεί να απαλλαχτεί η ΕΚΤ.
Ας πληρώνουν τους ιερείς τους όπως έχει συμφωνηθεί από συστάσεως Κοινοτήτων, αρκεί μόνο η ΕΚΤ να μη τους πληρώνει. Επίσης ας διαγραφούν τα 200 χιλιάρικα που χρωστάει από το 2015 και ας την ενισχύσει και με 5-6 εκατομμύρια επιπλέον, έτσι για να πάρει μια ανάσα η ΕΚΤ για μερικά χρόνια και κάποιος άλλος “αστέρας” να βρεθεί στο μέλλον να την φέρει ξανά στα πρόθυρα της πτώχευσης.
Έτσι σε δουλειά να βρισκόμαστε και σε λόγια. Εκτός πάλι αν εγγυηθεί ο κ. Φαναράς πως για τα επόμενα 100 χρόνια όλοι όσοι θα υπηρετήσουν τον ιστορικό οργανισμό δεν θα είναι “αστέρες” που θα κακοδιαχειριστούν ξανά και ξανά την περιουσία του.
ΥΠΕΡΒΟΛΗ 6η και βάλε. Είναι οι ίδιοι που έκαναν εράνους για να χτιστεί το “πανάκριβο πολιτιστικό κέντρο” το οποίο θα χτιζόταν σε δύο φάσεις και που στο τέλος θα ξεπερνούσε τα 20.000.000 δολ. και οι οποίοι γνώριζαν από πρώτο χέρι πως στο ταμείο της ΕΚΤ υπήρχαν μόνο 150.000 δολ. Ολοι οι άλλοι το μάθαμε όταν είχε επέλθει το μοιραίο.
Είναι οι ίδιοι που συμμετείχαν στην επιτροπή για τη διερεύνηση της “κακοδιαχείρισης”, ώστε να αποδοθούν ευθύνες, που όμως στη συνέχεια άλλαξαν γνώμη και αποφάσισαν να μη δοθεί συνέχεια και να λήξει εκεί η υπόθεση. Είναι οι ίδιοι που κρέμασαν το πόρισμα ΔΑΓΩΝΑ στην ιστοσελίδα της ΕΚΤ ως ταφόπλακα όλων όσων έγιναν πριν το 2011.
Αν ανατρέξει κάποιος στην ιστοσελίδα της ΕΚΤ δεν θα βρει ούτε ανακοίνωση για την “εποχή της κακοδιαχείρισης”.
Είναι οι ίδιοι που αποφάσισαν να πουλήσουν όλα τ’ ακίνητα για να εξαλειφθεί το χρέος και είναι οι ίδιοι που έβγαλαν πρόσφατα ανακοίνωση για πιθανή πώληση τουλάχιστον μιας εκκλησίας, με σκοπό να πειστούν τα μέλη της ΕΚΤ και όχι μόνο, για να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Είναι οι ίδιοι που μετά τις πρώτες αντιδράσεις το γύρισαν σε “ερανική προσπάθεια κορωνοϊου”.
Είναι οι ίδιοι που ζητούν σήμερα χρήματα για να καλυφθούν τα χρέη που δημιουργήθηκαν και με δική τους υπαιτιότητα.
Τέλος, είναι οι ίδιοι που ενώ έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην κατάντια του οργανισμού αυτοπαρουσιάζονται στον κόσμο ως οι “σωτήρες” του. Έλεος πια.
Το γκρίζο δεν ταιριάζει στην ελληνική παροικία
Τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Τορόντο (ΕΚΤ), εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον είναι αναγκασμένα να ζουν σε μια αγωνιώδη, γκρίζα εποχή, χωρίς καμία προοπτική, χωρίς σαφήνεια όσον αφορά στο μέλλον του οργανισμού, κάτι που τους κάνει να μη ξέρουν τι να πράξουν και πως να συμπεριφερθούν.
Με όλα αυτά τα τραγελαφικά που συμβαίνουν εδώ και χρόνια, οι περισσότεροι από εμάς αναρωτιόνται, τι είναι τελικά η Ελληνική Κοινότητα Τορόντο;
Είναι το απελπιστικά χαμηλό επίπεδο ορισμένων που κινούνται στους κόλπους της εδώ και κάποιες δεκαετίες;
Είναι αυτοί που κακοδιαχειρίστηκαν την περιουσία της και την οδήγησαν με την βοήθεια των «ρομαντικών» στην οικονομική, πολιτιστική χρεοκοπία;
Είναι η διχόνοια μεταξύ των μελών της και οι υπερβολές των «ζωηρών» και των «αστέρων» με την ανοχή των ηγεσιών της;
Μήπως Ελληνική Κοινότητα Τορόντο είναι η πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά η οποία μέσα από την εθελοντική προσπάθεια διαιωνίζεται εδώ και δεκαετίες;
Είναι όλα όσα θα παραλάβει από εμάς η νέα γενιά με υπερηφάνεια για να τα πάει 10 βήματα πιο μπροστά.
Από τις απαντήσεις μας σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα θα εξαρτηθεί το μέλλον της Ελληνικής Κοινότητας